Categoriearchief: Sociale uitsluiting

14 concrete tips voor arbeidsparticipatie van mensen met autisme

mensen met autisme werk jeanet landmanMensen met autisme hebben een zorgwekkend lage arbeidsparticipatie: slechts 28 % heeft regulier betaald werk. Dat is niet alleen in vergelijking met de totale beroepsbevolking, waarvan 79% betaald werk heeft, laag. Van alle mensen met een beperking hebben er nog altijd twee keer zoveel (56%) een betaalde baan dan mensen met autisme. Met de komst van de Participatiewet wordt het daarom volgens de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) belangrijker en dringender dan ooit dat mensen met autisme beter zicht krijgen op hun eigen mogelijkheden en beperkingen. Bovendien moeten werkgevers een groter bewustzijn van de arbeidskracht en specifieke behoeftes van werknemers met autisme ontwikkelen. Onderzoeker Jeanet Landsman geeft op basis van recent wetenschappelijk onderzoek in Nederland 14 tips om de kans op duurzaam, betaald werk voor mensen met autisme te vergroten. Lees verder

Inzet van vrijwilligers in de zorg voor mensen met multiproblematiek

inzet van vrijwilligers in de zorg Anja Machielse Karin Runia

Foto: Alexander Montuschi

De inzet van vrijwilligers in de zorg gaat een steeds grotere rol spelen. In ieder geval is dat wat beleidsmakers voorstaan. In de wet maatschappelijke ondersteuning (wmo) gaat men er immers van uit dat burgers hun problemen zoveel mogelijk zelf oplossen, al dan niet met behulp van hun sociale netwerk. Gevolg is dat van sociale professionals in toenemende mate verwacht wordt dat ze informele vormen van hulp in gang zetten en de inzet van vrijwilligers faciliteren. Oók bij de hulpverlening aan zeer kwetsbare burgers, zoals sociaal geïsoleerde mensen waarbij sprake is van multiproblematiek.

Maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Dr. Anja Machielse en Karin Runia van de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht deden onderzoek onder professionals van 16 welzijnsorganisaties. Zij stellen vast dat professionals hoge eisen stellen aan vrijwilligers en dat ze de inzet van vrijwilligers vooral zien als aanvullend op hun eigen inzet als professional. Lees verder

Sociale samenhang in volkswijken vaak geromantiseerd

sociale samenhang schilderswijk volksbuurten

Dr. Diederick Klein Kranenburg

De sociale samenhang in volkswijken wordt vaak te romantisch voorgesteld. Zowel wetenschappers als wijkprofessionals lijken het daar over eens. Dr. Diederick Klein Kranenburg promoveerde onlangs aan de Universiteit van Leiden op een proefschrift over de ontwikkeling van de sociale samenhang in de Haagse Schilderswijk. Daaruit blijkt dat de bevolking van deze wijk sterk verdeeld was en dat die verdeeldheid niet pas tot stand kwam met de komst van gastarbeiders in de jaren ’60. Ook daarvoor was de saamhorigheid en burenhulp in deze wijken niet wat politici die dromen van een participatiemaatschappij, zouden willen dat die was. Lees verder

“Integratie van mensen met een beperking kun je niet afdwingen”

integratie beperking rick kwekkeboom hogeschool Amsterdam hva

Dr. Rick Kwekkeboom

Mensen met een psychiatrische aandoening of licht verstandelijke beperking erbij laten horen met behoud van geborgenheid. Daarom gaat het volgens Dr. Rick Kwekkeboom, lector Community Care aan de Hogeschool van Amsterdam. “Centraal daarin staat de kwaliteit van leven van mensen met een beperking en niet het besparen van kosten. Als de overheid kosten wilt besparen zonder bereid te zijn de kwaliteit van de zorg op peil te houden, laat de politici dat dan gewoon zeggen. Vermaatschappelijking is maatwerk en maatwerk is minstens even duur als confectie. Meestal zelfs duurder. Als de transities dus zo doorgaan als ze op dit moment gepland zijn, dan mag de samenleving over 10 jaar rekenen op een rekening die het drievoudige bedraagt van wat er nu op deze doelgroepen bespaard wordt”. Lees verder

Hindernissen voor gebruik resultaten buurtmonitor in wijkgericht werken

buurtmonitor sociale index wijkgericht werken gezondheidDe resultaten van de Rotterdamse “sociale index” buurtmonitor worden niet altijd even effectief vertaald in “evidence-based” wijkgericht werken, zo laat onderzoek van medewerkers van het lectoraat Stedelijk Talent van de Hogeschool van Rotterdam en onderzoekers van de University of East London zien. Lees verder

Aanpak ernstig overlastgevende gezinnen succesvol

aanpak overlast gezinnen wijk buurt

Drs.Miriam Knepper, gebiedsmanager gemeente Utrecht

De aanpak van overlast door gezinnen in de wijk is niet eenvoudig. Daarom is vier jaar geleden de Ernstig Overlastgevende Gezinnen aanpak in de gemeente Utrecht gestart, die beoogt gezinnen die zorgen voor ernstige overlast en criminaliteit aan te pakken. In deze gezinnen hebben jarenlange hulpverlening en investeringen niet het gewenste resultaat opgeleverd. Het doel van de aanpak is dat de overlast en criminaliteit stopt en dat omwonenden hun veilige leefomgeving weer terugkrijgen. Dat bewerkstelligt deze aanpak door drang en dwang toe te passen op het betreffende gezin. Alle betrokken partijen, waaronder leerplicht, belastingdienst, voogden, raad voor de Kinderbescherming, politie, reclassering worden bijeengebracht en stellen een plan met een visie voor het gehele gezin op. Alle partijen dienen zich vervolgens hieraan te committeren. Lees verder

Hoogleraar: Professional blijft belangrijk in netwerkgericht werken met LVB-cliënten

netwerkgericht werken LVB

Prof. dr. Petri Embregts

“Met de opkomst van wijkgerichte zorg wordt het ondersteunen en stimuleren van mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) bij het leggen en onderhouden van contacten steeds belangrijker voor hulpverleners. Dat geldt ook voor het betrekken van de sociale omgeving van mensen”, zegt Prof. dr. Petri Embregts, bijzonder hoogleraar op de leerstoel Mensen met een verstandelijke beperking aan de Universiteit van Tilburg. “Dat vraagt van hulpverleners dat zij, naast het luisteren naar de wensen en vragen van cliënten, ook signaleren wat de cliënt nodig heeft op het gebied van het uitbreiden en versterken van zijn of haar sociale netwerk”. Lees verder

Inaugurele rede Philippe Delespaul over psychiatrie en sociale uitsluiting

Oratie sociale uitsluiting

Het zijn barre tijden voor de GGZ, stelt Philippe Delespaul in zijn inaugurele rede. Er is minder geld beschikbaar terwijl het aantal mensen met een psychische aandoening niet vermindert. Concreet betekent het dat de GGZ keuzes moet maken, omdat de capaciteit veel kleiner is dan de behoefte.  Sociale uitsluiting ligt voor deze kwetsbare groep dan al snel op de loer. Delespaul is daarom van mening dat de GGZ in deze tijden van bezuinigingen met voorstellen en oplossingen moet komen en niet alleen met de vinger moet wijzen naar de overheid en wat deze allemaal fout doet.

Meer informatie op de site van MUMC+